عماد الدین متین در گفت و گوی روز پنجشنبه با روابط عمومی دانشگاه دامغان با اشاره به پیشینۀ برگزاری این جشنواره گفت: جشنوارۀ هکاتم درسال 1394 برای نخستین‌بار برگزار شد. سه دورۀ نخست آن به صورت داخلی، دورۀ چهارم به صورت استانی و پنجمین دورۀ آن به صورت سراسری برگزار گردید و دورۀ ششمین این جشنواره نیز به صورت ملی در حال برگزاری است .

وی افزود: نکته‌ای که این جشنواره را از سایر رویدادهای رقابتی دانشجویی متمایز می‌کند، گستردگی بخش‌های آن و مشارکت دانشجویان، در برگزاری آن است. به طبع هرکدام از جشنواره‌های مطرح در حوزۀ دانشجویی، از بودجۀ مشخص و حمایت نهادهای خارج از دانشگاه و یا سازمان‌های خصوصی استفاده می‌کنند اما جشنوارۀ هکاتم با کمترین بودجه، بازدهی بسیار بالایی نسبت به جشنواره‌های مشابه که بودجه‌های کلان برگزار شده‌اند، داشته است.

وی در خصوص ششمین دورۀ برگزاری این جشنواره بیان کرد: رویکردی که در برگزاری ششمین دورۀ این جشنواره داشتیم، با توجه به شیوع ویروس کرونا، برگزاری به شکل مجازی بود که خوشبختانه دورۀ قبلی آن هم به همین صورت برگزار شد و به نظر من، این دو دوره در کنار اینکه مسئولیت خودشان را به عنوان یک جشنوارۀ رقابتی دانشجویی و برگزاری کارگاه‌ها و دیگر اتفاقات آن انجام دادند، مراقبتی هم از سلامتی تیم برگزار‌کننده و دانشجویان شرکت‌کننده، در کنار اساتید و دیگر مهمانان داشته‌اند. ما از این نظر برای سلامت افراد اهمیت زیادی قائل بودیم و خوشبختانه با فراهم شدن امکانات اولیه توانستیم این کار را انجام دهیم.

متین ادامه داد: به نظرم بخش اعظم جشنوارۀ هنرهای دیجیتال هکاتم حتی پس از دوران کرونا هم می‌تواند به صورت آنلاین برگزار شود. زیرا بسیاری از افراد مستعد، توانمند و شاخص در هنرهای دیجیتال، در شهرهای مختلف و حتی در خارج از ایران حضور دارند که مشتاق همکاری با این جشنواره هستند اما به دلیل فاصلۀ جغرافیایی امکان حضور در دامغان را ندارند و با برگزاری آنلاین جشنواره می توانیم از حضور این افراد استفاده کنیم.

دبیر ششمین دورۀ جشنواره هنرهای دیجیتال با بیان مشکلات اصلی در برگزاری این رویداد ملی افزود: یکی از چالش‌های اصلی این جشنواره، کم‌توجهی است. زمانی که از یک رویداد رقابتی سخن می‌گویم باید در نظر بگیریم که مسئولین مرتبط دانشگاهی که بودجه ای را درنظر می‌گیرند، چه میزان از فعالیت دانشجویان و خروجی این جشنواره مطلع هستند. دورۀ پنجم علی‌رغم خروجی قابل توجهی که داشت، مورد اجحاف زیادی قرار گرفت و من به عنوان دانشجو، زحمات تیم پنجم هکاتم را مشاهده کردم.  اما متأسفانه یک سری جریاناتی باعث ایجاد نگاه منفی نسبت این جشنواره شد و این نگاه تا دورۀ ششم هم ادامه پیدا کرد و تبعات آن به ما هم رسید. بی مهری بعضی از دانشجویان داخلی به جشنواره از جملۀ آنهاست.

وی اظهار داشت: به عنوان عضو کوچکی از این دانشگاه و جشنواره خوشحالم که در این دوره، با توجه شیوع کرونا، تعداد قابل قبولی از آثار دریافت شد و کیفیت این آثار نسبت به چیزی که تصورش را داشتیم بالاتر بود. شاید ناراحت کننده باشد اما متأسفانه دانشجویان دانشگاه دامغان بر خلاف تصور ما و نسبت به دوره‌های قبل، حضور کم‌رنگ‌تری داشتند. دانشگاه هنر تهران از نظر تعداد متقاضی برای حضور در جشنواره، در جایگاه اول و دانشگاه دامغان در رتبه دوم قرار گرفت.

عماد‌الدین متین بیان کرد: امیدوارم که نگاه برخی از مسئولین نسبت به این جشنواره تغییر کند و با دقت بیشتری نسبت به زحمات بچه‌های برگزار کننده توجه کنند که با کمترین امکانات و ذوق و علاقۀ فراوان، کارها را انجام می‌دهند. مسلما زمانی که بی‌مهری ادامه پیدا بکند، انگیزۀ دانشجویان برای ادامۀ رویداد ها کم میشود و ممکن است به اتفاقات ناراحت کننده‌ای مانند ناامیدی در ارسال آثار و روند برگزاری این رویداد ملی منجر شود. امیدوارم که سازوکار دانشگاهی به خوبی پیش برود و شاهد باشیم که جشنواره هکاتم در برگزاری و اهداء جوایز و دیگر موارد، بدرخشد و همۀ اینها منوط به حمایت دانشگاه است که عنوان برگزار کنندۀ این رویداد را به دوش می‌کشد و بدون حمایت دانشگاه این راه نمی‌تواند ادامه پیدا کند.

وی خاطرنشان کرد: امیدوارم بتوانیم با تمام محدودیت‌ها و مشکلاتی که داشتیم، جشنوارۀ آبرومندی را برگزار کنیم و جا دارد از بچه‌های دورۀ پنجم که مورد کم‌لطفی قرار گرفتند و آنگونه که شایسته بود مورد تقدیر قرار نگرفتند، تشکر کنم. فکر می‌کنم دورۀ پنجم آغاز فصل جدیدی از این جشنواره سراسری بود که ما ادامه دهندۀ این راه هستیم و البته رویکردهای جدید را نیز دنبال خواهیم کرد.