در دومین رویداد علمی-آموزشی پیشگیری از سرطان، دانشجویان دانشکده هنر با اجرای پرفورمنس‌های خلاقانه، پیوندی میان هنر و آگاهی‌بخشی اجتماعی برقرار کردند. این آثار مفهومی، با استفاده از نمادهای تأثیرگذار، زوایای مختلف بیماری سرطان و اهمیت پیشگیری از آن را به تصویر کشیدند.
به گفته دکتر بهمنی‌پور در دنیای امروز، بمباران اطلاعاتی رسانه‌ها حساسیت ما را نسبت به هشدارهای محیطی کاهش داده است، اما هنر می‌تواند این حساسیت از دست رفته را دوباره زنده کند. نمایش‌های هنری فرصتی فراهم می‌کنند تا افراد از دریچه‌ای تازه به سلامت خود و جامعه بنگرند و خطرات پنهانی را که گاه در روزمرگی نادیده گرفته می‌شوند، بهتر درک کنند.
یکی از پرفورمنس‌های تأثیرگذار این رویداد، آینه‌ای بود که هنگام نگاه کردن در آن، فرد را بدون مو نشان می‌داد؛ نمادی از تأثیرات شیمی‌درمانی و تغییرات ظاهری بیماران سرطانی. در نمایشی دیگر، یک صندلی با پایه‌ای از استخوان شکسته، به آسیب‌پذیری اسکلت بدن در برابر این بیماری اشاره داشت. همچنین، شش‌هایی که بخش پایینی آن‌ها به زغال‌های سرخ تبدیل شده بود، هشدار روشنی درباره اثرات مخرب دخانیات بر سلامت ریه‌ها ارائه می‌دادند.
در یکی از خلاقانه‌ترین اجراها، سطحی پوشیده از رنگ قرمز طراحی شده بود که افراد ناآگاهانه روی آن قدم می‌گذاشتند و ردپای‌شان مسیر را تحت تأثیر قرار می‌داد. این اثر، تأکیدی نمادین بر نقش آگاهی در پیشگیری از سرطان داشت و نشان می‌داد که بی‌توجهی به مسائل سلامت می‌تواند نه تنها فرد، بلکه جامعه را نیز تحت تأثیر قرار دهد.
این رویداد تلاشی بود تا نشان دهد که هنر، نه فقط وسیله‌ای برای بیان زیبایی، بلکه ابزاری برای تغییر نگرش و ایجاد آگاهی در مسیر سلامت فردی و اجتماعی است.
پ.ن: پرفورمنس (Performance) در هنر به یک نوع اجرای زنده و تعاملی گفته می‌شود که اغلب با حرکات بدن، استفاده از فضا، اشیاء و حتی مخاطبان همراه است. این نوع اجرا معمولاً پیام یا مفهومی خاص را به شیوه‌ای تجربی و حسی منتقل می‌کند.
