مراسم افتتاحیه پنجمین همایش ملی هنرهای نمایشی و دیجیتال، امروز چهارشنبه 3 بهمن‌ماه، به صورت حضوری و مجازی در مرکز همایش‌های دانشگاه دامغان برگزار شد.
وظیفه مدرسه و دانشگاه را در دنیای نوین، آموزش فلسفه، تاریخ و انسانیت است تا در مرز باریک خلاقیت انسانی و ماشینی، دانشجو بتواند با ابزار هوش مصنوعی هویت بخشی، عمق و معنا را در اثر ایجاد کند
این همایش با سخنرانی دکتر علیرضا رزازی‌فر، عضو هیات علمی دانشکده هنر دانشگاه دامغان با موضوع «هوش مصنوعی مولد و چالش‌های خلاقیت در هنرهای دیجیتال» آغاز شد.
وی به چالش‌های مرتبط با خلاقیت و فناوری‌های نوین اشاره کرد و تأثیر ابزارهای هوش مصنوعی در خلق آثار هنری و بازارهای دیجیتال را مورد تحلیل قرار داد.
دکتر رزازی‌فر، وظیفه مدرسه و دانشگاه را در دنیای نوین، آموزش فلسفه، تاریخ و انسانیت دانست تا در مرز باریک خلاقیت انسانی و ماشینی، دانشجو بتواند با ابزار هوش مصنوعی هویت بخشی، عمق و معنا را در اثر ایجاد کند.
فناوری‌های دیجیتال ابزارهایی است که با ارائه امکانات بی‌پایان، خلاقیت‌های بی‌شماری را در هنر ایجاد می‌کنند
دکتر مهدی کشاورز افشار در سخنرانی خود با موضوع «تجلی دیجیتال؛ سنت به مثابه امر دیجیتال در هنر معاصر ایران» به بررسی تأثیر تخیل دیجیتال در هنر معاصر پرداخت. او با نمایش آثار هنرمندانی که هنر سنتی را در قالب مدرن یا با ترکیب عناصر مدرن بازآفرینی کرده بودند، به اهمیت تخیل و نقش آن در فناوری‌های دیجیتال اشاره کرد.
دکتر افشار با بهره‌گیری از فلسفه دکارت، مفاهیمی همچون تخیل، حافظه، شماتیزم و ترکیب شهود و مقولات را مورد بحث قرار داد. او فناوری‌های دیجیتال را ابزارهایی دانست که با ارائه امکانات بی‌پایان، خلاقیت‌های بی‌شماری را در هنر ایجاد می‌کنند.
وی تخیل را یک توانایی توزیع‌شده بین انسان و فناوری معرفی کرد که با استفاده از الگوریتم‌ها، حافظه دیجیتال و ابزارهای تقویت‌کننده تخیل، به هنرمندان امکان خلق آثاری نوآورانه و بی‌سابقه را می‌دهد. سخنرانی او تأکید بر تعامل میان سنت و فناوری و تقویت خلاقیت از طریق ابزارهای دیجیتال داشت.
تفاوت دیزاین و تفاوت آن با هنر و فرایند تفکر دیزاین
سخنران سوم، دکتر نجیبه رحمانی در مقاله خود با موضوع «تفکر دیزاین و ایده‌پردازی خلاق در گرافیک» به بررسی تفکر دیزاین به عنوان رویکردی برای طراحی محصولات در صنایع مرتبط با گرافیک پرداخته است. این پژوهش به کاربرد تفکر دیزاین در حوزه گرافیک، به ویژه ارتباط آن با علوم انسانی و نیازهای اجتماعی، می‌پردازد. هدف اصلی مقاله، ارائه راهکارهای خلاقانه و علمی برای حل مسائل طراحی در گرافیک با تمرکز بر انسان‌محوری است.
تاثیر هوش مصنوعی بر ترجمه
ارائه چهارم با دکتر قدرت حسنی، عضو هیات علمی دانشکده علوم انسانی دانشگاه دامغان بود.
وی در مقاله خود با عنوان «هوش مصنوعی و خلق آثار هنری چندزبانه؛ رویکردی نظری» به بررسی نقش هوش مصنوعی در تولید آثار هنری چندزبانه و تحول هنرهای دیجیتال پرداخته است. وی به تأثیر فناوری‌های هوش مصنوعی بر تولید محتوای هنری، از جمله قابلیت خلق آثاری که مفاهیم پیچیده را به زبان‌های مختلف بازنمایی می‌کنند، اشاره کرد. مقاله همچنین چالش‌های اخلاقی، فنی و فرهنگی استفاده از هوش مصنوعی در هنرهای دیجیتال را بررسی کرده و تأکید کرده است که هوش مصنوعی می‌تواند ابزاری قدرتمند برای توسعه خلاقیت و گسترش مرزهای هنر باشد.
پیچیدگی‌های زبانی، تنوع زبان و لهجه از مهمترین چالش‌های پردازش زبان طبیعی برای هوش مصنوعی است
دکتر احمد سفلیایی در سخنرانی خود با عنوان «کاربرد پردازش زبان طبیعی (NLP) در تعاملات روایی انیمیشن داستانی تعاملی» به نقش فناوری‌های پردازش زبان طبیعی در تقویت تعاملات هوشمند در انیمیشن‌های تعاملی پرداخت. وی به اهمیت بازنمایی بهتر زبان در تعاملات داستانی اشاره کرد و چالش‌های مرتبط با درک زبانی ماشین را مورد بررسی قرار داد.
او در این ارائه به پیچیدگی‌های زبانی، تنوع زبان و لهجه‌ها، به‌ویژه در زبان‌های کهن که سرشار از کنایه‌ها، استعاره‌ها و زمینه‌های فرهنگی خاص هستند، اشاره کرد. این ویژگی‌ها حتی ارتباط بین انسان‌هایی از فرهنگ‌های مختلف را دشوار می‌کنند و برای ماشین‌ها چالش‌هایی جدی ایجاد می‌کنند. تحلیل زبانی، درک شوخی‌های کلامی و تفسیر مفاهیم عمیق زبانی از جمله مواردی بودند که به عنوان موانع اصلی در درک زبانی ماشین مطرح شدند.
دکتر سفلیایی بر اهمیت ایجاد سیستم‌هایی که بتوانند این پیچیدگی‌های زبانی را شناسایی و تفسیر کنند، تأکید کرد و آن را گامی مؤثر در بهبود تعاملات روایی و افزایش خلاقیت در انیمیشن‌های تعاملی دانست.
نقش زبان، ترجمه و بازنمایی هویت اساطیری در بازنمایی بازی‌سازی و آثار امروزی
آخرین سخنران این بخش، سهیر کریمی در مقاله خود با عنوان «خوانش اساطیری بازی ویدئویی آواهای ساز: زبان، ترجمه و هویت در اسطوره» به تحلیل یک بازی منتشر شده در سال 2023 پرداخت که با اقتباس از داستان‌های اساطیری طراحی شده است. او با توجه دادن به اهمیت و متن بودن بازی به بررسی نقش زبان، ترجمه و بازنمایی هویت در این بازی پرداخته و تأثیر آن بر درک مخاطب از اسطوره‌ها و داستان‌های کهن را تحلیل کرده است. مقاله به چگونگی ارتباط میان اسطوره‌های قدیمی و مفاهیم مدرن از طریق بازی‌های ویدئویی پرداخته و پیشنهاد‌هایی برای خلق آثاری ارائه کرده که ترکیبی از طراحی گرافیکی، داستان‌سرایی و تجربه‌های تعاملی معنادار باشند.
