دکتر علی‌اکبر تقی‌پور، عضو هیئت علمی دانشکده علوم زمین گفت: “ژئومورفولوژی” یا “پیکرشناسی زمین” مهمترین کانون مطالعه و تجزیه و تحلیل وضع موجود و معرفی دقیق چالش‌ها و بحران‌های محیطی و ارائه راه‌حل‌های مفید در تعدیل شرایط بحرانی محیط طبیعی ایران است.
اهمیت این دانش آنجاست که می‌توانیم به وسیله آن در مورد آینده زمین قضاوت کنیم.
وی گفت: با توجه به اینکه کشور ایران، در زمینه‌ی مخاطرات محیطی همچون سیلاب، زلزله، فرسایش خاک، فرونشست زمین، بیابانزایی و … دارای معضلات زیادی است، لذا اهمیت این رشته و جایگاه آن در شناسایی و مدیریت مخاطرات بیش از پیش نمود یافته است.
مطالعات ژئومورفولوژی در طرح‌های توسعه می‌تواند برنامه‌ریزان را در انتخاب‌های بهینه در جهت مکان‌یابی، نحوه سیستم‌های خدمات‌رسانی، نوع سیستم حمل‌ونقل، نحوه ایجاد و فعالیت‌های اجتماعی و اقتصادی و به عبارت دیگر در استفاده بهینه از اراضی منطقه یاری نماید که از بروز حوادث غیرمترقبه و زیان‌آفرین جلوگیری نماید.
دانش آموختگان رشته‌ی ژئومورفولوژی و آمایش محیط در صورت تسلط بر مبانی علمی رشته، داشتن مهارت‌های نرم افزاری و ارتباطی مناسب می‌توانند در زمینه مخاطرات محیطی با منشأ زمینی و فعالیت‌های مرتبط با علوم زمین در بسیاری از سازمان‌های دولتی و خصوصی و نیز در شرکت‌های مهندسین مشاور به فعالیت مشغول شوند.
عکس برگرفته از مقاله دکتر عسگری، عضو هیئت علمی دانشکده علوم زمین
