T (+98) 23 3117 0000
Email: info@du.ac.ir
دانشگاه دامغان
دامغان، میدان دانشگاه، دانشگاه دامغان، کد پستی 3671645667
عضو هیأت علمی دانشکدۀ علوم زمین دانشگاه دامغان با تأکید بر ارتباط صنعت و دانشگاه گفت: علاوه بر پژوهشهای بنیادی و حرکت در مرزهای دانش، نگاه به مشکلات جامعه و حرکت به سمت رفع آنها، از جایگاه ویژهای برخوردار است و دانشگاه دامغان و خصوصا دانشکدۀ علوم زمین، تا حد زیادی در این مسیر پیشرو بوده است.
حسننژاد در گفتوگو با روابطعمومی دانشگاه دامغان بیان کرد: انجام پروژههایی مانند 4مس، در استان برای اولینبار انجام میگیرد و با انعقاد قراردادهایی مثل آنچه بین دانشگاه و شرکت 4مس منعقد شده، ارتباط صنعت و دانشگاه به صورت واقعی صورت میپذیرد.
وی ادامه داد: پنج نفر از اعضاء هیأت علمی دانشکده علوم زمین به عنوان اعضاء تیم این پروژه معرفی شدهاند و با نگاه علمی این پروژه را انجام خواهیم داد. انجام پروژههایی از این قبیل، علاوه بر آوردۀ مالی برای دانشگاه، زمینۀ طرحهای پژوهشی دیگر در این زمینه را نیز فراهم میکند.
علیاکبر حسننژاد اضافه کرد: بعد از انعقاد این تفاهمنامه، پیشنهادهای دیگری نیز به دانشگاه ارائه شده است که امیدواریم، با ایجاد بستر مناسب بتوانیم به ارتباط هرچه بیشتر صنعت و دانشگاه قوت ببخشیم. بسترسازیها برای تأسیس یک شرکت وابسته به دانشگاه دامغان نیز انجام شده که در حال پیگیری است و در صورت نهایی شدن، پروژههای اینچنین را میتوانیم از طریق این شرکت دنبال کنیم.
وی افزود: یک تیم دانشجویی نیز در انجام این پروژه تشکیل دادهایم، ضمن اینکه در تفاهمنامۀ امضا شده، بندی وجود دارد که در صورت نیاز شرکت طرف قرارداد، دانشگاه میتواند نیروهای لازم را تأمین نماید و امیدواریم به جذب دانشجویان در این شرکت منجر شود. علاوه بر این، دانشجویان میتوانند برای کارآموزی در این پروژه مشارکت نمایند و بخشی از پایاننامههای دانشجویی نیز به این سمت هدایت خواهد شد.
حسننژاد با اشاره به پروژۀ اکتشافی خارطوران ادامه داد: پروژۀ پیجویی و اکتشاف طلا، مس، آهن، روی و عناصر همراه در محدودۀ خارطوران، توسط سازمان زمینشناسی به دانشگاه پیشنهاد شد و ما علاقهمند بودیم که با برقراری ارتباط با این سازمان و رسیدن به نتایج قابل قبول، این همکاری ادامه پیدا کند. لذا این فرصت را مغتنم شمردیم و انجام این پروژه را پذیرفتیم.
وی اضافه کرد: انجام این پروژه، علیرغم سختیهایی که به لحاظ وسعت و موقعیت خاص منطقه داشت، برای ما به جهت درگیر شدن دانشجویان و کسب تجربه برای این عزیزان و حتی خود ما، دارای اهمیت بود زیرا تا پیش از آن کاری تا این حجم انجام نداده بودیم، بنابراین انجام آن را تقبل کردیم و قرارداد بسته شد. از آنجا که انجام این پروژه به من واگذار شد و به دلیل علاقۀ به کار گروهی، تیمی متشکل از همکاران و دانشجویان تشکیل دادیم. چون کار در یک مقیاس ملی بود و سازمان زمینشناسی نیز به عنوان یک سازمان شناختهشده پشت این طرح قرار داشت، کار علمی فشرده و سنگینی را میطلبید.
وی ادامه داد: پس از تکمیل مطالعات RS و GIS که بیشتر بر عهدۀ دانشجویان کارشناسی ارشد ما بود، روند پیجویی و اکتشاف و پروفیلهای پیمایش طراحی شد و در آن محدوده حدود 500 کیلومترمربع خارطوران 40 پروفیل طراحی کردیم که طول برخی از آن به حدود 20 کیلومتر میرسید و فاصلۀ پروفیلها نیز 500 متر در نظر گرفته شد.
حسننژاد گفت: پیمایش میدانی، شامل مطالعات سطحی، نمونه برداری، برداشتها و یادداشتهای ما در شرایط آب و هوایی تابستان و زمستان سخت این منطقه انجام گرفت که بعضی از روزها 4 تیم دونفره، متشکل از دانشجویان کارشناسیارشد و کارشناسی مشغول فعالیت بودند. پس از انجام پیمایشهای میدانی، ما 200 نمونه مطالعه و آزمایش برای طلا، 400 نمونه مطالعۀ عناصر دیگر با روش ICP، تعداد زیادی مطالعات سنگشناسی و کانیشناسی داشتیم که آمادهسازی تمام اینها در داخل دانشگاه و کارگاههای زمینشناسی انجام پذیرفت و دانشگاه نیز علاوه بر سهم تعیینشدۀ در قرارداد، هزینۀ استفاده از کارگاهها و آزمایشگاه ها را نیز دریافت کرد و سعی کردیم از دانشگاه، خدمات رایگان نگرفته باشیم. علاوه بر این، دانشجویانی که در پروژه با ما همکاری داشتند نیز، مبلغی را دریافت کردند.
عضو هیأت علمی دانشکدۀ علوم زمین دانشگاه دامغان اظهار داشت: این پروژه کاربردی-صنعتی که حدود یک سال به طول انجامید، از طرف وزارت علوم، به عنوان پروژۀ برتر ارتباط با صنعت مورد تقدیر قرار گرفت و پس از انجام اصلاحات، داوری و تأیید گزارش، سازمان زمین شناسی، کد انتشار گزارش را صادر کرد و مورد چاپ و انتشار قرار گرفت.
وی اضافه کرد: در پروژه خارطوران، دانشجویان ما ضمن کسب تجربه، پایاننامههای خود را نیز انجام دادند و چند تن از دانشجویان ارشد ما، در انتهای این پروژه فارغالتحصیل شدند.
در انتها علیاکبرحسننژاد اظهار امیدواری کرد: انجام این دست از پروژهها، به افزایش امیدواری دانشجویان به آیندۀ شغلی رشتۀ زمینشناسی منجر خواهد شد. پیشنیۀ دانشکدۀ علوم زمین نیز نشان میدهد که همواره در پی برقراری ارتباط با صنعت کشور بوده است و ما نیز به این نتیجه رسیدهایم که اگر دانشگاههای ما نتوانند با جامعه و صنعت ارتباط برقرار کنند، نمیتوانند از جایگاه خوبی برخوردار شوند. خوشبختانه دانشگاه دامغان به لزوم این ارتباط واقف است و توانسته نقش خود را تا حد زیادی ایفا نماید.