گنبدی است در جهت شمالی امامزاده جعفر(ع) به ارتفاع شانزده متر که در نهايت دقت و هنر ساخته شده است و بسيار زيباست. آجرهای ظريف چنان روی هم کار گذاشته شده که گويي بين آجرها گچ و باصطلاح ملاطی نيست و چنان گرد و مخروطی بالا رفته است که گويي قالب ريخته اند. به نظر می رسد در حدود 446 هجری قمری (979 سال پيش) شاخته شده است. در کتيبه ای که دارد الامير الاجل ابوالشجاع خوانده می شود. معلوم نيست که نام بانی يا لقب اوست. در داخل گنبد قبری ساده است که با اين گنبد عالی تناسب ندارد. اگر تاريخ بنای گنبد چهل دختر را صحيح تصور کنيم با زمان حکومت سلاجقه و پادشاهی طغرل بيگ از 429 تا 465 هجری قمری مطابقت می کند که منتهی به سلطنت آلپ ارسلان می گردد. آيا طغرل بيگ برای مدفن خود اين گنبد را که شاهکار ساختمانی است بنا کرده است؟ علت تسميه آن به چهل دختر چيست؟ آيا طغرل بيگ پس از به زنی گرفتن دختر خليفه و مراجعت از بغداد و درآمدن به ری آنجا وفات يافته است و آيا جسدش را به دامغان آورده و در اينجا دفن کرده اند؟
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width=”1/1″][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width=”1/1″][/vc_column][/vc_row]
[vc_row][vc_column width=”1/1″][vc_text_separator title=”گنبد چهل دختر دامغان” title_align=”separator_align_center” el_class=”well”][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width=”1/1″][divider line_type=”بدون خط”][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width=”1/1″][vc_column_text]
